Najczęściej występujące schorzenia w obrębie ślinianek to zapalenie ślinianek, kamica ślinianki oraz rak ślinianki. 123rf.com Ślinianki to gruczoły wydzielania zewnętrznego, które mają kluczowe znaczenie w zapewnieniu homeostazy jamy ustnej. Postoji razlog zašto žene oboljevaju od raka vrata maternice, riječ je o virusu. Prehrana i rak. Cybermed je prvi hrvatski zdravstveni portal. Služi za zdravstveno educiranje stanovništva i stručno usavršavanje zdravstvenih djelatnika. Sadrži informacije i vijesti o zdravlju i očuvanju zdravlja, bolestima, čimbenicima rizika bolesti Powikłania operacji ślinianki przyusznej dzieli się na wczesne i późne (Tab.I).Spośród nich najczęstszymi oraz najbardziej wpływającymi na jakość życia chorych są: upośledzenie czynności nerwu twarzowego, zaburzenia czucia małżowiny usznej i jej okolic, przetoka i torbiel ślinowa, zespół Frey, zmiana wyglądu twarzy (blizna, zmiana konturu twarzy) [1, 2]. W latach od X 1989 do XII 2006 roku w Klinice Otolaryngologii Oddziału Stomatologii w Warszawie leczono operacyjnie z powodu guza ślinianki przyusznej 317 pacjentów; 183 kobiety (58%) i 134 mężczyzn (42%) w wieku od 5 do 94 lat (średnia wieku 48 lat). rak desni, simptomi na gornjoj čeljusti (maksila) – smeta pri žvakanju hrane, stvara bol i neugodu. Može dovesti do klimavosti i ispadanja zuba. Širi se u maksilarni sinus. Izgleda kao ranica na desnima ili izraslina na desnima, rak dna usne šupljine – najčešće mjesto raka usne šupljine. Izgleda kao ranica koja ne cijeli s Poważnym objawem mogą być przerzuty do węzłów chłonnych. Czasami również rak ślinianek przebiega bezobjawowo. 5. Przyczyny raka. Przyczyną raka ślinianki nie do końca są znane. Ryzyko zachorowania na raka ślinianki wzrasta wraz z wiekiem. Według naukowców, odpowiedzialny za raka ślinianki, może być wirus Epsteina Barra. fkZyRlt. Co to są niezłośliwe nowotwory ślinianki (gruczołu ślinowego)? Niezłośliwe nowotwory ślinianki występują znacznie częściej niż nowotwory złośliwe, czyli raki tych gruczołów. Cechą charakterystyczną tej grupy nowotworów jest skłonność do miejscowego (ograniczonego do ślinianki) wzrostu, lecz bez zdolności do tworzenia przerzutów w okolicznych węzłach chłonnych lub narządach odległych. Jest to najważniejsza różnica między niezłośliwymi nowotworami ślinianki, a jej złośliwymi guzami czyli rakami. Gdzie znajdują się ślinianki? Gruczoły ślinowe (ślinianki) dzieli się na dwie grupy – tak zwane duże gruczoły ślinowe, do których należy ślinianka przyuszna, podjęzykowa i podżuchwowa oraz małe gruczoły ślinowe, których jest bardzo dużo i są rozmieszczone w błonie śluzowej jamy ustnej, ustnej części gardła i zatok przynosowych. Gdzie najczęściej rozwija się niezłośliwy nowotwór ślinianki? Niezłośliwe nowotwory ślinianek najczęściej pojawiają się w największej śliniance, czyli śliniance przyusznej (niekiedy określanej jako „przyusznica”). Ocenia się, że około 80% guzów ślinianki przyusznej to nowotwory niezłośliwe. W śliniance podżuchwowej około 50% guzów ma charakter niezłośliwy. Istnieje zasada, zgodnie z którą guzy ślinianek występują częściej w dużych gruczołach ślinowych, ale rzadko mają charakter złośliwy. Natomiast nowotwory te stosunkowo rzadko pojawiają się w małych śliniankach – jednak jeśli tam wystąpią, to znaczny odsetek ma charakter złośliwy. Jak rozpoznaje się guz ślinianki? Niezłośliwe guzy ślinianek rozwijają się zazwyczaj stosunkowo powoli i mają charakter twardych, niebolesnych guzków w obrębie ślinianki. Stwierdzenie guza w śliniance jest zazwyczaj dość łatwe – gruczoły ślinowe są niewielkie, stąd dość łatwo samemu wyczuć guzek w okolicy przedusznej lub pod żuchwą. Lekarz najpierw zbiera wywiad, a następnie bada pacjenta ze szczególnym uwzględnieniem badania ślinianki oraz jej okolicy. Po stwierdzeniu w badaniu guza ślinianki, lekarz zleca zazwyczaj USG ślinianki wraz z oceną szyjnych węzłów chłonnych. Następnie wykonuje wykonuje biopsję (czyli nakłucie igłą) uwidocznionego guzka i pobiera materiał do badania pod mikroskopem. W zależności od wyniku badania histopatologicznego ustala się dalsze postępowanie. Jak się leczy niezłośliwe nowotwory ślinianki? Najskuteczniejszym sposobem leczenia niezłośliwych nowotworów ślinianek jest wycięcie guza. W zależności od rozległości, rozmiarów i charakteru guza, usuwa się sam guz lub całą śliniankę. Jak postępować po wycięciu niezłośliwego nowotworu ślinianki? Mimo niezłośliwego charakteru tej grupy nowotworów istnieje ryzyko nawrotu w miejscu usuniętego guza, dlatego należy się zgłaszać na okresowe wizyty kontrolne i pamiętać o konieczności wykonywania zaleconych badań. Zapalenie ślinianek to bolesna przypadłość, która może dotknąć każdego, bez względu na wiek czy płeć. Stany zapalne ślinianek mogą podłoże bakteryjne lub wirusowe. Jakie są objawy zapalenia ślinianek i jak przebiega leczenie? Jakie powikłania mogą się pojawić? Spis treściZapalenie ślinianek - przyczynyZapalenia ślinianek - rodzajeZapalenie ślinianek - objawyZapalenie ślinianek - leczenie Zapalenie ślinianek to cała grupa schorzeń zapalnych gruczołów ślinowych o zróżnicowanej etiologii. Czynniki wywołujące zapalenie ślinianek mogą być różne np. infekcje bakteryjne czy wirusowe. Czynnikami predysponującymi do rozwoju zapalenia ślinianek jest zły stan ogólny pacjenta, zła higiena jamy ustnej, ubytki próchnicowe, niedostateczna produkcja śliny, niedobory odpornościowe, choroby nerek, cukrzyca itp. Zapalenie ślinianek - przyczyny Do zakażenia bakteryjnego dochodzi najczęściej mieszaną florą bakteryjną z jamy ustnej. W rzadkich przypadkach spotyka się swoiste stany zapalne, wywołane przez konkretne mikroby np. promienica, gruźlica czy choroba kociego pazura. Spośród infekcji wirusowych najczęściej występuje świnka (nazywana inaczej nagminnym zapaleniem przyusznic), ale przyczynę zapalenie może też być np. wirus cytomegalii czy nawet wirus grypy. Często do bakteryjnego zakażenia ślinianek dochodzi w przebiegu kamicy ślinianek. Zastój śliny stwarza idealne warunki do rozwoju bakterii, które pobudzają układ odpornościowy do działania. Do zakażenia bakteryjnego dochodzi mikroorganizmami z jamy ustnej, które przez przewód wyprowadzający ślinianki osiągają tkanki gruczołu i tam zaczynają się nadmiernie rozwijać. Czytaj też: Gruczolak wielopostaciowy – łagodny guz mieszany ślinianki przyusznej Zapalenia ślinianek - rodzaje Istnieje kilka podziałów stanów zapalnych gruczołów ślinowych. Zapalenia ślinianek można podzielić między innymi na: pierwotne zapalenia ślinianek - to jest takie, które rozwijają się od początku w śliniankach. wtórne zapalenia ślinianek - czyli takie, które powstają w przebiegu innych chorób. Inny podział uwzględnia dynamikę procesu zapalnego, wyróżnione w nim zostały: ostre stany zapalne charakteryzują się nagłym początkiem i dużym nasileniem dolegliwości; przewlekłe stany zapalne są najczęściej następstwem nieleczonych zapaleń ostrych, w ich przebiegu dolegliwości są mniej nasilone niż w stanach ostrych, a czasami dochodzi do zaostrzenia, czyli sytuacji w której stan zdrowia chorego ulega pogorszeniu. Ślinianki (łac. glandulae salivales), nazywane inaczej gruczołami ślinowymi są narządami wydzielania zewnętrznego produkującymi ślinę. Człowiek każdego dnia produkuje jej około 1-1,5 litra. Chyba każdemu słowo "ślina" kojarzy się głównie z jej funkcją w przyjmowaniu pokarmów. Rzeczywiście jedną z głównych funkcji śliny jest rola w formowaniu kęsa pokarmowego, ale oprócz tego spełnia ona wiele innych zadań bierze udział we wstępnym trawieniu pokarmów (amylaza ślinowa rozkłada cukry), ma działanie bakteriobójcze czy normujące pH w jamie ustnej. Zawarte w ślinie jony regulują proces remineralizacji, czyli zjawiska dzięki któremu tkanki twarde zębów pozostają zdrowe. Stany patologiczne rozwijające się w śliniankach powodują zaburzenia ich funkcji, które mogą mieć tragiczne skutki dla naszego organizmu. Zapalenie ślinianek - objawy Do głównych objawów zapalenia ślinianek zaliczamy ból, pieczenie w okolicy chorego gruczołu. Chora ślinianki jest najczęściej powiększona i tkliwa na dotyk. Może pojawić się obrzęk twarzy oraz szczękościsk. Przyjmowanie pokarmów jest utrudnione. Skóra nad chorym gruczołem jest zaczerwieniona i ocieplona. W przypadku zakażeń ropnych w okolicy ujść przewodów wyprowadzających widoczna może być treść ropna, a pacjent uskarżać będzie się na nieprzyjemny posmak w ustach. Z czasem mogą dołączyć się objawy ogólne takie jak gorączka, złe samopoczucie, dreszcze i inne objawy grypopodobne. W badaniu krwi obserwujemy leukocytozę, markery stanu zapalnego są podwyższone. W przypadku ropnia w tkankach ślinianki objaw chełbotania może być niewyczuwalny. Dzieje się tak przez grubą łącznotkankową torebkę otaczającą śliniankę, która uniemożliwia wyczucie charakterystycznego przemieszczania płynu przy uciskaniu. W przebiegu zapaleń ślinianki przyusznej nie występuje porażenie nerwu twarzowego. Objaw ten może wskazywać na zajęcie miąższu ślinianki przez nowotwór. Świnka jest chorobą okresu dziecięcego, dotyczącą głównie ślinianek przyusznych. W rzadkich przypadkach obejmować może inne gruczoły ślinowe lub gruczoł łzowy. Okres wylęgania wirusa trwa około 2-3 tygodni. Początkowo pojawiają się objawy ogólne złe samopoczucie, podniesiona temperatura ciała, bóle mięśniowe. Stopniowo dochodzi do bolesnego powiększenia jednego, a następnie obu gruczołów ślinowych. Objawom tym towarzyszy zaburzone wydzielanie śliny, objawiające się suchością jamy ustnej (kserostomia). Czytaj też: Rak ślinianki - ryzyko wystąpienia rośnie wraz z wiekiem Czym jest stan zapalny? W miejscu zadziałania bodźca uszkadzającego na organizm człowiek dochodzi do rozwoju stanu zapalnego. Patologiczny bodziec działający na organizm ludzki powoduje uruchomienie kaskady zdarzeń zmierzającej do neutralizacji czynnika uszkadzającego, a następnie naprawy wyrządzonych szkód. Komórki układu odpornościowego produkują całą grupę substancji chemicznych tzw. mediatory reakcji zapalnej, powodują one zmiany w fizjologii tkanek i narządów. W wyniku ich działania dochodzi do powstania głównych objawów stanu zapalnego. W miejscu urazu dochodzi do obrzęku, zaczerwienienia, podniesienia temperatury tkanek. Objawami towarzyszącymi jest ból i upośledzenie funkcji tkanek. Są to klasyczne objawy zapalenia. Zapalenie ślinianek - leczenie W zależności od przyczyny wdrożone zostaje odpowiednie leczenie. Zakażenia bakteryjne wymagają zastosowania antybiotyku oraz wyrównania stanu ogólnego chorego. Pomocne może okazać się zastosowanie leków ślinopędnych. Pacjent zobowiązany jest do utrzymywania prawidłowej higieny jamy ustnej oraz spożywania dużej ilości płynów. Jeżeli wnikliwe badanie kliniczne wskazuje na rozwój ropnia konieczne jest wprowadzenia leczenia chirurgicznego. Ropień powinien zostać nacięty lub spunktowany, a następnie zaopatrzony w sączek, tak aby umożliwić swobodny odpływ treści ropnej. W przypadku kamicy powikłanej zakażeniem bakteryjnym konieczne jest usunięcie przyczyny, czyli kamienia ślinowego i antybiotykoterapia. Podobna zasada obowiązuje w przypadku zapaleń wtórnych. Należy zwalczać przyczynę, a więc chorobę główną, w wyniku której doszło do patologii gruczołów ślinowych. Leczenie świnki jest zachowawcze. Polega na podawaniu leków przeciwbólowych i leków przeciwgorączkowych. Zaleca się także ciepłe, suche okłady oraz leki ślinopędne. Duże znaczenie ma odpowiednie nawodnienie pacjenta i należyty wypoczynek. Wskazana jest izolacja chorego. W przebiegu świnki może dojść do groźnych powikłań w postaci zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych czy zapalenia jąder albo zapalenia trzustki. Sonda Do jakich chorób może prowadzić nieodpowiednia higiena jamy ustnej? zapalenia dziąseł, aftowego zapalenia jamy ustnej, próchnicy zapalenia zatok szczękowych grypy wszystkie Ginekologia Ortopedia Neurologia Dietetyka więcej Guz ślinianki w wyniku biopsji cienkoigłowej Witam, mam guza ślinianki i po biopsji cienkoigłowej otrzymałam rozpoznanie w badaniu cytopatologicznym: Obraz cytologiczny odpowiada rozpoznaniu tumor Warthini. Co to znaczy? Skąd taki guz się bierze? I co dalej? Proszę o pomoc. Alina Czy to guz ślinianki? Mam wielki problem, czy może mi ktoś pomóc? Mój mąż leczył się w Polsce na ślinianki 9 lat temu. Lekarze wysłali mnie z próbką do Poznania na cito, ponieważ po operacji z drugiej strony wyszła druga ślinianka. Po badania lekarze... Objawy raka ślinianki Hej wszystkim. Nie dawno odszedł trener Barcy . Miał raka ślinianki . Co to wogóle jest i jakie mężczyzna ma objawy ? Mam taki lęk że chodzę spać zmyślą że się nie obudzę .. Od ponad tygodnia biore tabletki sesja... Zgrubienie wewnątrz wargi Witam, od jakiegoś czasu wyczuwam blisko kącika ust, wewnątrz jamy ustnej, na granicy czerwieni górnej wagi guzek, zgrubienie. Na zewnątrz nie widać zmian czy owrzodzeń, tylko gdy dotknę mocniej językiem - zmiana jest niebolesne. Lekarz stomatolog powiedział,że jest to... Ból pod językiem po stronie prawej po przewianiu mam 24 lata. ostatnio wyszłam na dwór po wymyciu głowy, miałam nakrycie głowy natomiast myślę że to chyba za mało bo czasem czułam jak wiatr wieje mi po szyi oraz uchu ( nie była to czapka). na 2 dzien wieczorem... Guz w okolicy ślinianki przyusznej Witam. Mam guza w okolicy ślinianki przyusznej. W ciągu dwóch tygodni zrobił się też po drugiej stronie. Podejrzenie jest o gruczolaka wielopostaciowego,ale usg nie jest w stanie wykluczyć nowotworu złośliwego. Odczuwam bardzo silny ból twarzy, do tego dochodzi drętwienie, brak... Rak ślinianki rzadko powoduje przerzuty do innych narządów. Umiejscawia się on w okolicach ślinianek przyusznych. Nie ma jednoznacznej przyczyny pojawiania się tego nowotworu. Może za niego odpowiadać zarówno środowisko, jak i struktura genetyczna. Rak ślinianki powstaje z komórek pochodzących z gruczołów ślinowych. Występuje bardzo rzadko, Równie nieczęsto daje przerzuty do innych miejsc w organizmie. Rak ślinianki znajduje się w grupie schorzeń dotyczących głowy oraz szyi. Guz złośliwy może wystąpić w okolicach żuchwy, pod językiem czy przy śliniankach przyusznych. Rozwija się więc w miejscach lokalizacji dużych rozmiarów gruczołów ślinowych. Zobacz także: Ślinianki – rodzaje i leczenie różnych schorzeń Rak ślinianki: przyczyny Lekarze nie wyjaśniają jednoznacznie, jaki może być powód zachorowań na raka ślinianki. Duże znaczenie mają warunki środowiskowe i genetyczne. Na nowotwór ślinianki narażone są osoby mające styczność z promieniowaniem jonizującym, którego źródłem są telefony komórkowe. Inną przyczyną są zakażenia wirusowe, w tym wirus opryszczki czy Epsteina-Barr (EBV). Lekarze twierdzą, że powodem może być również palenia papierosów. Specjaliści podkreślają, że ryzyko zachorowania na raka ślinianki wzrasta wraz z wiekiem pacjenta. Równie istotne dla wystąpienia choroby może być przeprowadzenie radioterapii szyi lub głowy oraz kontakt ze środkami chemicznymi, np. w zakładach pracy czy pyłem krzemowym. Czynniki, które zwiększają zagrożenie pojawienia się raka to także pył drzewny. Jakie są objawy raka ślinianki? Pierwszym objawem charakterystycznym dla raka ślinianki jest pojawienie się pogrubienia szyi, dlatego znacznie szybciej do specjalisty trafiają mężczyźni, którzy zauważają zmiany podczas golenia. Nowotwór ślinianki może objawiać się porażeniem nerwu twarzowego, co przeszkadza w zamykaniu powiek oraz marszczeniu czoła. To z kolei wpływa niekiedy na obwiśnięcie policzka czy zwisanie kącika ust. Dodatkowo mogą wystąpić problemy w przełykaniu, a nawet dochodzi do zaniku fałdu nosowo-wargowego. Bardzo niebezpiecznym symptomem jest porażenie mięśnia okrężnego oka, co sprawia, że pojawiają się w nim stany zapalne, następuje mętnienie oraz wysychanie rogówki. W ostateczności bywa konieczne wycięcie gałki ocznej. Zobacz także: Ślinianka przyuszna – czym jest, budowa, choroby (zapalenie, rak, torbiel) Innymi objawami raka ślinianki są: wydostawanie się płynu z ucha, powstanie guzka przy śliniankach, uchu, szczęce, ustach, żuchwie czy w wewnątrz jamy ustnej, a także problemy z otwieraniem ust. Na początkowym etapie rozwoju raka ślinianki błona śluzowa i skóra w okolicach guza są ruchome i nie występują zmiany patologiczne. Złośliwa odmiana nowotworu może powstawać owrzodzenia, a nawet naciekania skóry, mięśni, błony śluzowej, nerwów czy kości. Zapalenie występuje w guzach, które rozwijają się gwałtowanie i może im towarzyszyć ból, nadmierna ciepłota czy zaczerwienienie, przy czym bolesność pojawia się w stadium zaawansowanym. Rak gruczołów ślinowych mogą się rozwijać od kilku miesięcy do wielu lat. Rodzaje raka ślinianki Rak złośliwy przejawia się wrastaniem guza w tkankę (naciekaniem), czego efektem jest niszczenie, a nawet upośledzenie. Ponadto może przenikać do naczyń krwionośnych i chłonnych, co z kolei sprawia, że przez krew rozprzestrzenia się po całym ciele. Efektem tego jest powstanie przerzutów. Usunięcie złośliwego raka może nie przynieść zamierzonych skutków. Przykładem tego rodzaju nowotworu mogą być guzy ślinianki podjęzykowej oraz mniejszych gruczołów jamy ustnej. Rakiem złośliwym są też nowotwór śluzowo-nabłonkowy, gruczolakorak, a także gruczołowato-torbielowaty (oblak). Rak ślinianki – leczenie Rak śliniaki może zostać wykryty np. u dentysty bądź w czasie przeprowadzania podstawowych badań lekarskich. Lekarz najczęściej zleca zrobienie ultrasonografii, rezonansu magnetycznego, badania fizykalnego, endoskopii, tomografii komputerowej oraz pozytonowej tomografii emisyjnej. Duże znaczenia ma tu przeprowadzenie biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej, dzięki której pobrany materiał jest poddawany testom histopatologicznym. Po wykryciu zmiany należy natychmiastowo zgłosić się do lekarza. Rak ślinianki najczęściej jest usuwany chirurgicznie. Wówczas wycina się całą śliniankę bądź tylko tę część, która została zmieniona przez chorobę. Dodatkowo usuwane są węzły chłonne. Natomiast przy rozległych zmianach wycinane są także skóra, mięśnie i kości. Często chory musi zostać poddany radioterapii i ma uzupełniać leczenie. W zaawansowanych przypadkach może być zastosowana również biopsja chirurgiczna bądź grubo igłowa. Chorzy po leczeniu raka muszą bacznie obserwować miejsce jego wystąpienia. Szczególnie po operacjach kontrole, jak i badania obrazowe, powinny być wykonywane częściej. Nie ma jednak jasno określonej profilaktyki, a wynika to z niejednoznacznego pochodzenia raka ślinianki. Zobacz film: Wrodzone predyspozycje do zachorowania na raka. Źródło: 36,6 Biopsja ślinianki polega na pobraniu wycinka tkanki ślinianki i przebadaniu pod mikroskopem w laboratorium. Ślinianki to gruczoły wytwarzające ślinę. W ciele człowieka znajduje się duża liczba ślinianek, położonych w różnych częściach jamy ustnej. Gruczoły ślinowe mogą stać się siedliskiem różnorodnych zmian nowotworowych. Większość rozwija się w szóstej lub siódmej dekadzie życia. Zmiany nowotworowe występują z taką samą częstotliwością u kobiet i mężczyzn. Stanowią one ok. 1% nowotworów u ludzi. spis treści 1. Wskazania do biopsji ślinianki 2. Jak wygląda biopsja ślinianek? 3. Powikłania po biopsji ślinianek 1. Wskazania do biopsji ślinianki Wskazaniem do biopsji ślinianki jest diagnostyka nowotworów łagodnych lub złośliwych tego gruczołu. Organizm człowieka może wytwarzać ślinę w kilku miejscach jamy ustnej. Ślinianki możemy podzielić, ze względu na ich wielkość, na duże i małe. Zobacz film: "Podstawowe badania, jakie powinna wykonać każda kobieta" Do dużych gruczołów ślinowych zaliczamy: Ślinianki przyuszne, Ślinianki podżuchwowe, Ślinianki podjęzykowe. Małe gruczoły ślinowe to między innymi: Ślinianki wargowe, Ślinianki policzkowe. Ślinianki migdałkowe. Ślinianki podniebienne. Zmiany nowotworowe mogą mieć charakter łagodny lub złośliwy. Do najczęstszych nowotworów łagodnych ślinianek zaliczamy gruczolak wielopostaciowy i gruczolakotorbielak brodawczakowaty limfatyczny tj. guz Warthina (75% przypadków raka ślinianki przyusznej). Nowotwory złośliwe to natomiast rak gruczołowato-torbielowaty, czyli oblak i rak śluzowo-naskórkowy. Występują one jednak rzadziej niż łagodne. 2. Jak wygląda biopsja ślinianek? W przypadku ślinianek wykonuje się biopsję igłową. Skóra wokół ślinianek odkażana jest alkoholem. Zazwyczaj podawane jest miejscowe znieczulenie. Igła umiejscowiona jest w śliniankach, a pobrany materiał umieszcza się na szkiełku i wysyła do laboratorium. Biopsja ma na celu określenie, jakiego typu komórki nowotworowe pojawiły się w śliniankach oraz czy usunięcie guza ślinianek lub całej ślinianki jest konieczne. Najczęściej pobiera się fragment ślinianki, ale w niektórych przypadkach konieczne jest wycięcie całego gruczołu. np. przy występowaniu nowotworu łagodnego tego gruczołu tj. guza mieszanego, który przede wszystkim występuje w śliniance przyusznej. Rośnie on powoli, jest twardy i może dawać nawroty. Operacja przy wycinaniu tego guza wymaga szczególnej precyzji ze strony lekarza wykonującego, ze względu na bliskie umiejscowienie nerwu twarzowego i możliwość jego uszkodzenia. Biopsja ślinianek policzkowych oraz przyusznych jest stosowana w diagnozie zespołu Sjögrena. Jest to choroba autoimmunologiczna, objawiająca się suchością w jamie ustnej wskutek uszkodzenia ślinianek. Podczas badania mającego na celu wykrycie tej choroby podaje się zastrzyk ze środkiem znieczulającym w wargę lub w ucho. Specjalne przygotowanie do badania nie jest wymagane. Zaleca się jedynie powstrzymanie od jedzenia i picia kilka godzin przed badaniem. Badanie trwa zaledwie parę minut. Pomimo znieczulenia, pacjent może odczuć niewielki, piekący ból. Po badaniu miejsce ukłucia może być wrażliwe i obolałe, mogą się pojawić małe siniaki. 3. Powikłania po biopsji ślinianek Możliwe powikłania po badaniu: Reakcja uczuleniowa na środek znieczulający, Krwotok, Stan zapalny, Uszkodzenie nerwu twarzy (rzadko), Zdrętwienie mięśni twarzy. Biopsja ślinianek jest bardzo ważnym badaniem diagnostycznym nowotworów. Dzięki pobraniu fragmentu tkanki i jej analizy cytologicznej, możliwe jest określenie typu zmian występujących w obrębie badanego narządu. Wczesne zdiagnozowanie choroby nowotworowej pozwala na lepsze i skuteczniejsze leczenie. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr Marta Bednarska Farmaceutka, uczestniczka wielu konferencji poświęconych farmakologii.

rak ślinianki przyusznej forum