Niepokalane Serce Maryi zwane jest przede wszystkim przybytkiem Ducha Świętego [2], z racji jej Boskiego Macierzyństwa oraz ustawicznego oraz pełnego zamieszkania w Jej duszy Ducha Świętego. To wzniosłe macierzyństwo, które stawia Maryję ponad wszystkimi stworzeniami, dokonało się najpierw w Jej Niepokalanym Sercu, a później w Jej Święty Józefie, mój najmilszy Ojcze, po Jezusie i Maryi najdroższy mojemu sercu, Tobie się powierzam i oddaję, jak powierzyli się Twej opiece Boży Syn i Jego Przeczysta Matka. Przyjmij mnie za swoje dziecko, bo ja na całe życie obieram Cię za Ojca, Opiekuna, Obrońcę i Przewodnika mej duszy. Choćby wszyscy o tobie zapomnieli – woła Maryja przez codziennie nowe a dziwne łaski do nas – ja o tobie nie zapomnę, ja od ciebie się nie odwrócę. Otóż słuszna sprawa, abyśmy po Najświętszym Sercu Jezusa czcili Serce Maryi. Dopomóż mi, aby moje codzienne życie było świadectwem ofiarowania się Tobie. CODZIENNE OFIAROWANIE. Boskie Serce Jezusa, ofiaruję Ci przez Niepokalane Serce Maryi wszystkie modlitwy, sprawy, prace i krzyże dnia dzisiejszego jako wynagrodzenie za nasze grzechy. Łączę je z tymi intencjami, w jakich Ty za nas ofiarowałeś się na Niepokalanemu Sercu Maryi 12.08.1995. • ŚW. LUDWIK - Akt poświęcenia się rodziny Niepokalanemu Sercu Mary - św. Ludwika M. Grignon de Montfort. • Znaczenie Fatimy. • Wynagradzanie, czyli misja wybranych dusz. • Wyjątkowość Fatimy. • Wspomnienie małe, a wielkie. Serce moje, duszę moją, Panie Jezu weź. Ojcze nasz Zdrowaś Maryjo Wierzę w Boga 2 przykazania miłości Za żywych i zmarłych – Anioł Pański Najświętsze Serce Jezusa – zmiłuj się nad nami. Niepokalane Serce Maryi – módl się za nami. Święty Józefie, opiekunie świętej Rodziny – módl się za nami. 41pm. Ratunkiem dla nas wszystkich jest Niepokalane Serce Maryi. Każdego dnia możemy powierzać nasze losy Sercu Maryi. Akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi (1) Najświętsza Maryjo Panno, Twojemu Niepokalanemu Sercu powierzamy całe nasze życie. Tobie, Najdroższa Matko, oddajemy samych siebie i nasze rodziny. Spraw, abyśmy pod płaszczem Twej opieki wzrastali w wierze, nadziei i miłości. Dopomóż nam przezwyciężać zło i każdy grzech. Pragniemy wiernie wypełniać Twoje wezwanie oraz pomagać Twojemu Niepokalanemu Sercu w ratowaniu świata i każdego człowieka. Prowadź nas, Matko, do Jezusa Chrystusa, naszego Pan i Króla, abyśmy ukochali Go ponad wszystko. Amen. Akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi (2) Matko Zbawiciela, na nowo poświęcam się Twojemu Niepokalanemu Sercu. Poświęcam Ci moją wolę, rozum i uczucia, wszystkie myśli, słowa i uczynki, moje ciało i duszę. Całe życie moje składam w Twoje Serce. Rozporządzaj mną według Swojej świętej woli. Bądź Mistrzynią mego życia i gwiazdą przewodnią na drodze do zbawienia. Niech w promieniach Twego Niepokalanego Serca kwitnie we mnie wiara, nadzieja i miłość, albowiem chcę odtąd być Twoim prawdziwym apostołem. Chcę dla Ciebie walczyć ze złem i wydzierać dusze z przepaści grzechu. Chcę walczyć na chwałę Twojego Serca, aby Je znano, kochano i służono Mu. Moją modlitwę, Komunię świętą, moje prace, trudy i cierpienia składam przed tron Twego Syna jako zadośćuczynienie za wszystkie grzechy i zniewagi, które ranią Twoje Serce Niepokalane. Przyjmij, o dobra Matko, tę moją ofiarę z siebie samego i wyjednaj mi łaskę pozostania wiernym aż do śmierci, bym mógł przez całą wieczność wysławiać miłosierdzie Serca Twego. O Maryjo, króluj zawsze w sercu moim i prowadź mnie do Twego Syna. Amen. Akt osobistego poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi O Serce Niepokalane! W zjednoczeniu z Sercem Jezusa, Twojego Najmilszego Syna, poświęcam i oddaję się Tobie całkowicie i bez zastrzeżeń, wołając: O Serce Maryi, cały należę do Ciebie i wszystko, co posiadam, jest Twoje. Twojemu Niepokalanemu Sercu poświęcam życie moje i całą działalność moją, zmysły i władze, dobra duchowe i doczesne, przyrodzone i nadprzyrodzone, zewnętrzne i wewnętrzne, przemijające i trwałe, moją przeszłość, teraźniejszość i przyszłość – bez zastrzeżeń – mój czas, życie, wieczność, niebo, serce moje, ciało, duszę, osobę i w ogóle całą moją istotę – wszystko! O Serce gorejące Bożą miłością, zdaję się zupełnie na Ciebie i powierzam się Tobie. Bądź moim światłem i siłą, moim oparciem i pomocą, odpoczynkiem i schronieniem, radością i życiem, moim orędownikiem i moim wszystkim po Najświętszym Sercu Jezusa, mojego Króla i Oblubieńca. Amen. Akt poświęcenia się rodziny Niepokalanemu Sercu Maryi Maryjo, rodzina nasza poświęca się dziś bez reszty Twojemu Niepokalanemu Sercu. Zawierzamy Ci naszą przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, zwłaszcza godzinę naszej śmierci i samą śmierć. Racz sprawować opiekę nad nami i rozporządzać naszym czasem, naszym życiem duchowym, naszą pracą. Poświęcamy Ci nasze ciała, nasze dusze, nasze zdolności i umiejętności. Tobie zawierzamy naszą wolność, nasze dążenia, nasze powinności, a nawet nasze przewinienia. Nade wszystko oręduj za nami do Ducha Świętego, którego jesteś Oblubienicą, by nas napełnił i uświęcił. Spraw, aby nasze ognisko rodzinne stało się drugim domem nazaretańskim. Uświęcaj nas przez codzienne odmawianie różańca i częste przyjmowanie sakramentów świętych. Błogosław nas wszystkich i obdarz nas Twoim niezwykłym pokojem. Pozostań z nami na zawsze razem z Jezusem, św. Józefem i aniołami świętymi. Bądź Arką zbawienia dla tej rodziny, która teraz i na zawsze pragnie należeć do Ciebie na cześć i chwałę Boga Najwyższego. Amen. Odnowienie poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi Matko Niepokalana, całą ufność naszą pokładamy w potędze Twojego orędownictwa, w macierzyńskiej dobroci Twojego Serca. Posłuszni Twojej woli i poleceniom Ojca Świętego, poświęciliśmy się Tobie wszyscy razem. Obecnie, odnawiamy uroczyście to nasze poświęcenie Twemu Niepokalanemu Sercu. O przedobra Matko! Niech Serce Twoje stoi na straży serc naszych niech jako wzór jaśnieje w naszych rodzinach i parafiach! O Maryjo, broń czystości obyczajów, osłaniaj młodzież i dzieci, pobudzaj rodziców do ofiarności, dzieci do posłuszeństwa i karności, Ogniska rodzinne niech płoną prawdziwą pobożnością i trwałą miłością. Sercu Twemu polecamy wszystkich nieobecnych w domu rodzinnym; na drogach życia błądzących, grzesznych, strzeż ich o Maryjo i bądź gwiazdą przewodnią dla sierot i ubogich. Z miłości dla Twego Serca chcemy spełniać wszystkie pragnienia Serca Jezusowego, żyć wedle przykazań Bożych, według nauki Chrystusa i Kościoła. Będziemy często duszę oczyszczać z grzechów i zasilać ją Chlebem Życia. Pomóż nam o Maryjo wykonać te postanowienia, przyjmij to poświęcenie nasze, wyproś łaski – konieczne do uświęcenia życia osobistego i rodzinnego. Okaż się nam Matką i prowadź do Jezusa. Amen. Akt zawierzenia Niepokalanemu Sercu Maryi, Królowej Polski Niepokalana Matko Jezusa i Matko moja – Maryjo, Królowo Polski! Biorąc za wzór Świętego Jana Pawła II mówię dziś: cały jestem Twój. Twojemu Niepokalanemu Sercu zawierzam całego siebie, wszystko czym jestem; mój umysł, serce, wolę, ciało, duszę, zmysły, emocje, pamięć, zranienia, słabości, moją przeszłość od chwili poczęcia, teraźniejszość i przyszłość wraz ze śmiercią cielesną – każdy mój krok, czyn, słowo i myśl. Twojemu Niepokalanemu Sercu zawierzam także moją rodzinę i wszystko co posiadam. Tobie oddaję wszystkie moje prace, modlitwy i cierpienia. Ty najlepsza Matko chroń mnie i moich bliskich od Złego. Upraszaj nam łaski potrzebne do przemiany i uzdrowienia. Prowadź po drogach życia i posługuj się nami do budowania Królestwa Twojego Syna Jezusa Chrystusa – jedynego Zbawiciela świata, od którego pochodzi wszystkie dobro, prawda i życie. Amen. Akt poświęcenia Kościoła w Polsce Niepokalanemu Sercu Maryi 8 września 2017 roku O Święta i Niepokalana Dziewico! Jakimi pochwałami zdołamy wysławić Ciebie, która zamknęłaś w swym łonie Tego, którego niebiosa ogarnąć nie mogą. Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. Oto mija już sto lat od Twojego objawienia się trojgu dzieciom w Fatimie, gdzie prosiłaś o modlitwę i pokutę za grzeszników oraz o nawrócenie. Dzisiaj stajemy przed Tobą my, polscy biskupi, duchowieństwo, osoby życia konsekrowanego, wierni świeccy i zwracamy się do Twego Niepokalanego Serca, postanawiając rzetelnie odpowiedzieć na Twoją prośbę. Pragniemy, z Bożą pomocą – na różnych płaszczyznach naszego życia i pracy – stanowić jeden, nawracający się nieustannie Lud Boży, w którym nie ma nienawiści, przemocy i wyzysku. Pragniemy żyć w łasce uświęcającej, aby nasz Kościół stał się prawdziwym Domem Bożym i Bramą Nieba. Wszyscy: Niepokalane Serce Maryi, przyrzekamy! Matko Świętej Rodziny z Nazaretu, bądź opiekunką polskich rodzin. Chcemy uczynić wszystko, co niezbędne, by bronić godności kobiety i wspomagać małżonków w wiernym wytrwaniu w świętym związku sakramentalnym. Zobowiązujemy się bronić związku małżeńskiego ustanowionego przez Boga i nie dawać posłuchu podszeptom złego ducha, zachęcającego nas do nadużywania wolności i do realizowania źle rozumianej tolerancji. Chcemy, aby wszyscy małżonkowie objawiali swoim życiem Bożą miłość, a dzieci i młodzież nie utraciły wiary i nie zostały dotknięte zepsuciem moralnym. Wszyscy: Niepokalane Serce Maryi, przyrzekamy! Maryjo, Przybytku Ducha Świętego, Ty chroniłaś poczęte życie Jezusa, a teraz uczysz nas, jak troszczyć się o dzieci nienarodzone. Chcemy dar życia uważać za największą łaskę od Boga i za najcenniejszy skarb. Postanawiamy stać na straży poczętego życia, aby każdy człowiek mógł wzrastać w pokoju i bezpieczeństwie we własnej rodzinie. Wszyscy: Niepokalane Serce Maryi, przyrzekamy! Rodzicielko Założyciela Kościoła, my polscy biskupi – w naszej pasterskiej posłudze – będziemy dążyli do tego, by wzrastało i umacniało się Mistyczne Ciało Chrystusa, by duchowieństwo dochowywało wierności Bogu, Krzyżowi świętemu i Ewangelii, a osoby życia konsekrowanego realizowały swój zakonny charyzmat i były dla świata czytelnym znakiem obecności Twojego Syna. Wszyscy: Niepokalane Serce Maryi, przyrzekamy! Nasza Matko i Królowo, pragniemy – przez autentycznie chrześcijański styl życia – przyczyniać się do powrotu tych, którzy odeszli z Owczarni Chrystusa, aby odnaleźli na nowo Twojego Syna i zrozumieli, że tylko On jest „Drogą i Prawdą i Życiem” (J 14, 6). Wszyscy: Niepokalane Serce Maryi, przyrzekamy! Przyrzekamy uczynić wszystko, aby w naszym życiu osobistym, rodzinnym, narodowym i społecznym realizowała się nie nasza własna wola, ale wola Twojego Syna. Poświęcając się Twemu Niepokalanemu Sercu, pragniemy jak najściślej zjednoczyć się z Tobą, Najświętsza Dziewico, oddając się Chrystusowi – jedynemu Zbawicielowi, który żyje i króluje na wieki wieków. Wszyscy: Amen! Tobie, o Panie, powierzam moją troskę, Ty mię podtrzymasz (Ps 55, 23)„Tak, słyszałem oszczerstwo ludu: «Trwoga dokoła! Donieście, donieśmy na niego». Wszyscy zaprzyjaźnieni ze mną wypatrują mojego upadku: «Może da się zwieść, tak że go zwyciężymy… », lecz Pan jest przy mnie jako potężny mocarz, dlatego moi prześladowcy ustaną i nie zwyciężą” (Jr 20, 10-11). Lament prześladowanego Jeremiasza rozbrzmiewa w liturgii Wielkiego Postu jako wyraz cierpień Chrystusa odrzuconego, oczernionego, znienawidzonego aż do śmierci. Lecz w przeciwieństwie do Jeremiasza Jezus nie przyzywa pomsty ani nie stara się wymknąć swoim wrogom. Jeśli Ewangelia zaznacza kilkakrotnie, że „On uszedł z ich rąk” (J 10, 39), to dzieje się tak jedynie dlatego, że jeszcze nie nadeszła godzina naznaczona przez Ojca. I w oczekiwaniu, wśród gróźb, obelg i zasadzek Żydów Jezus nie zaprzestaje głoszenia Ewangelii, więc „wielu w Niego uwierzyło” (tamże 42). On wie, że czeka Go krzyż; wie, że wypowiedzi odnoszące się do Jego boskości oraz wskrzeszenie Łazarza rozgniewają jeszcze bardziej przeciwników i przyśpieszą wydarzenia, lecz spokojnie, z królewską swobodą prowadzi dalej swoje dzieło. Podtrzymuje Go ufność w Ojcu: „Tobie bowiem powierzyłem swą sprawę” (Jr 20, 12).„Tobie powierzyłem swą sprawę”. Taka jest postawa ufności wobec Boga; ona to powinna podtrzymywać chrześcijanina w godzinie cierpień i prześladowań. „Sługa nie jest większy od swego Pana. Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować” (J 15, 20). Kto postanawia żyć szczerze Ewangelią, bronić prawdy, czynić dobrze, nie może uniknąć sprzeciwu tego świata, który przeciwstawia się Chrystusowi. Z dopustu Bożego zaś mogą się również przyłączyć cierpienia i niezrozumienie pochodzące z innego źródła, ze strony dobrych przyjaciół, krewnych czy innych, nawet najlepszych ludzi. Chrześcijanin nie gorszy się. Wie, że krzyż jest istotną cząstką dziedzictwa oraz naśladowania Chrystusa. Wie, że jak Chrystus zbawił człowieka przez krzyż, tak również człowiek wchodzi na drogę zbawienia i przyczynia się do zbawienia świata niosąc swój krzyż. O Boże, Ty zachowujesz drogę krzyża dla tych, których szczególną miłością miłujesz; im więcej ich miłujesz, tym większe utrapienia na nich zsyłasz. Myliłby się ten, kto by sadził, że Ty dopuścisz do ścisłego współżycia z sobą miłośników przyjemności, a nie cierpień… Wolą Twoją nie jest dawać nam bogactwa, rozkosze, honory i wszelkie inne rzeczy ziemskie. Nie taka skąpa jest miłość Twoja względem nas, byś nam dawał takie rzeczy!… Jeśli chcemy naprawdę przekonać się, jak obchodzisz się z tymi, którzy z głębi serca proszą Cię o spełnienie się w nich woli Twojej, zapytajmy Twojego Boskiego Syna, który zanosił do Ciebie tę prośbę w Ogrójcu… a Ty wypełniłeś ją w Nim, dając Mu boleści, męki, zelżywości i prześladowania, nakazując Mu je znosić aż do końca, dopóki życia nie dokonał przez śmierć na krzyżu. Oto co dałeś Temu, którego nad wszystkich umiłowałeś… dopóki jesteśmy na tym świecie, takich to darów nam użyczasz. A użyczasz ich wedle miary miłości, jaką nas miłujesz. Kogo więcej miłujesz, temu więcej tych darów udzielasz, kogo mniej, temu mniej, stosując się w tym do stopnia męstwa, jaki w nim widzisz, i do stopnia miłości, jaką Cię kto darzy. Jeśli miłujemy Cię bardzo, będziemy zdolni wiele wycierpieć dla Ciebie, jeśli zaś mało miłujemy, mało zdołamy cierpieć (św. Teresa od Jezusa: Droga doskonałości 18, 1. 2; 32, 6. 7). O Jezu, podajesz mi kielich tak gorzki, że moja słaba natura cofa się przerażona. Lecz nie chce odsuwać warg od tego kielicha przygotowanego Twoją ręką… Ty mnie uczysz sekretu cierpienia w pokoju… kto mówi pokój, nie mówi radość albo przynajmniej radość odczuta. Chcąc cierpieć w pokoju, wystarcza tylko chcieć tego wszystkiego, co Ty chcesz. Aby być Twoją oblubienicą, Jezu, trzeba upodobnić się do Ciebie, a Ty jesteś krwią zbroczony i cierniem ukoronowany! Jakież to dla nas pocieszające, gdy myślimy, że również Ty, Boże mocny, poznałeś nasze słabości i drżałeś na widok gorzkiego kielicha, a przecież przedtem tak gorąco pragnąłeś wychylić ten kielich aż do dna. O Jezu, ileż to nas kosztuje dać Ci to, czego żądasz! A jednak, jak wielkie to szczęście, że tyle kosztuje. Niewysłowiona to radość, gdy dźwigając nasze krzyże odczuwamy swą słabość! Jestem daleka od tego, by narzekać na ciężar krzyża, jaki mi zsyłasz, nie mogę pojąć nieskończonej miłości, która skłoniła Cię do takiego względem mnie postępowania… Im większe jest nasze cierpienie, tym większa chwała nieskończona… O Jezu, nie chcę utracić doświadczenia, jakie mi zsyłasz. Jest ono kopalnią złota, z której mogę czerpać. Pragnę zabrać się do dzieła bez radości, bez odwagi, bez siły… pragnę pracować z miłości… (Św. Teresa od Dz. Jezus: List, 63, 184, 59).O. Gabriel od św. Marii Magdaleny, karmelita bosy – Żyć Bogiem. t. I, str. 386 24 czerwca w Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa – Polskie serca w domach lub parafiach dokonają aktu poświęcenia siebie Sercu Jezusa i Sercu Maryi. Ponawiamy uznanie Jezusa Chrystusa Królem swego serca, małżeństwa, rodziny i Ojczyzny. W naszej parafii w najbliższy piątek o godz. adoracja Najświętszego Sakramentu, ok. godz. o godz. dokonamy aktu poświęcenia, błogosławieństwo NAjświętszym Sakramentem, zakończenie Apelem Jasnogórskim. Serdecznie zapraszamy 24 czerwca 2022 r. Akt osobistego poświęcenia się Najświętszemu Sercu Jezusowemu Ja oddaję i poświęcam siebie Najświętszemu Sercu Pana Jezusa Chrystusa; moją osobę i moje życie, moje uczynki, trudy i cierpienia, aby odtąd jedynie czcić, miłować i wielbić to Serce. Mocno postanawiam należeć całkowicie do Niego i czynić wszystko z miłości ku Niemu, wyrzekając się z całego serca wszystkiego, co by Mu się mogło nie podobać. Ciebie, o Najświętsze Serce, obieram jako jedyny przedmiot mojej miłości, jako obrońcę mego życia, jako rękojmię mego zbawienia, jako lekarstwo na moją słabość, jako naprawienie wszystkich błędów mojego życia i jako pewne schronienie w godzinę mej śmierci. O Serce Jezusa pełne dobroci, bądź moim usprawiedliwieniem wobec Boga Ojca i odwróć ode mnie Jego sprawiedliwe zagniewanie. O Serce pełne miłości, w Tobie pokładam całą moją ufność, ponieważ obawiam się wszystkiego ze strony mojej skłonności do czynienia zła, natomiast spodziewam się wszystkiego od Twojej dobroci. Wyniszcz we mnie wszystko to, co może się Tobie nie podobać, albo sprzeciwiać. Niech Twoja czysta miłość tak głęboko przeniknie moje serce, abym nigdy nie zapomniał(a) o Tobie, ani był odrzucony(a) od Ciebie, o to błagam Cię przez Twoją dobroć. Niech imię moje będzie zapisane w Tobie, ponieważ pragnę, aby największym moim szczęściem i radością było żyć i umierać jako Twój wierny sługa. Amen. Akt osobistego poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi O Serce Niepokalane! W zjednoczeniu z Sercem Jezusa, Twojego Najmilszego Syna, Ja poświęcam i oddaję się Tobie całkowicie i bez zastrzeżeń, wołając: O Serce Maryi, cały należę do Ciebie i wszystko, co posiadam, jest Twoje. Twojemu Niepokalanemu Sercu poświęcam życie moje i całą działalność moją, zmysły i władze, dobra duchowe i doczesne, przyrodzone i nadprzyrodzone, zewnętrzne i wewnętrzne, przemijające i trwałe, moją przeszłość, teraźniejszość i przyszłość – bez zastrzeżeń – mój czas, życie, wieczność, niebo, serce moje, ciało, duszę, osobę i w ogóle całą moją istotę – wszystko! O Serce gorejące Bożą miłością, zdaję się zupełnie na Ciebie i powierzam się Tobie. Bądź moim światłem i siłą, moim oparciem i pomocą, odpoczynkiem i schronieniem, radością i życiem, moim orędownikiem i moim wszystkim po Najświętszym Sercu Jezusa, mojego Króla i Oblubieńca. Amen. 24 czerwca 2022 r. Akt osobistego uznania Jezusa Chrystusa jako Króla i Pana Panie Jezu Chryste, Królu nieba i ziemi, Ja uznaję Ciebie Królem swego serca, małżeństwa, mojej rodziny oraz naszej Ojczyzny. Tobie oddaję cześć i uwielbienie. Przyrzekam całym dalszym życiem swoim dbać o Twoją chwałę i zawsze dziękować Ci za Twoje nieskończone Miłosierdzie, które okazujesz z pokolenia na pokolenie. Uroczyście obieram Ciebie, Panie, Jezu Chryste za mojego PANA i KRÓLA, gdyż wielkie rzeczy uczyniłeś dla nas. Matkę Twoją, Niepokalaną Dziewicę Maryję ponownie przyrzekam czcić jako PANIĄ i KRÓLOWĄ naszej umiłowanej Ojczyzny. Jezu Chryste, Ty jesteś Panem nieba i ziemi. Bądź KRÓLEM mojego życia i serca, bądź Królem mojej rodziny, bądź PANEM i KRÓLEM w Polsce, Ojczyźnie naszej, w tym pokoleniu i po wszystkie czasy. Niech przez moje życie zgodne z przykazaniami Bożymi wzrasta Twoje Królestwo Pokoju, Prawdy, Sprawiedliwości i Miłości. Proszę o to Ciebie, Panie Jezu Chryste, który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Propozycja medytacji i rozważań do tajemnic różańcowych. Maryjo! Oto jesteśmy, aby wypełnić Twoją prośbę z Objawień Fatimskich. Pomódlmy się modlitwą Anioła z Fatimy: O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, Tobie nie ufają i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca, i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników. Uwielbiamy Cię Panie Jezu obecny wśród nas w Najświętszym Sakramencie. W tym dniu przeżywając wigilię Zesłania Ducha Świętego, w pierwszą sobotę pierwszego miesiąca, chcemy szczególnie wynagradzać za obelgi przeciwko Niepokalanemu Poczęciu Najświętszej Maryi Panny. Chcemy z uwagą i miłością kontemplować niezwykłe dzieło Ducha Świętego, jakim było i jest Niepokalane Serce Maryi. W litanii do Najświętszego Serca Jezusa wyznajemy, że „Serce Jezusa (zostało) w łonie Dziewicy Maryi przez Ducha Świętego utworzone”. Czy w inny sposób zostało ukształtowane Niepokalane Serce Maryi? Również ono jest dziełem Ducha Świętego, a Maryja ten wielki dar przyjęła z miłością. Zanim Duch Święty napełnił Apostołów i dał im szczególny udział w zbawczej misji Jezusa Chrystusa, wcześniej napełnił Maryję, wybraną na Matkę Syna Bożego, która stała się Królową Apostołów. Wpatrując się w Niepokalaną, pełną Ducha Świętego, lepiej rozumiemy słowa Jezusa o bluźnierstwie przeciw Duchowi Świętemu. Kto wyśmiewa lub poniża Niepokalane Poczęcie Maryi, ten występuje przeciw Duchowi Świętemu, gdyż to On obdarzył Maryję szczególnymi łaskami i On uzdolnił Ją do godnego spełniania powierzonej Jej misji. Jej Niepokalane Serce cierpi niejako podwójnie. Grzechy ludzi bolą Ją osobiście jako kochającą Matkę. Bolą Ją również dlatego, że jest Ona w pełni świadoma, iż kto Ją poniża i wyśmiewa, ten poniża obecnego w Niej Ducha Świętego, a w wielu przypadkach bluźni przeciw Duchowi Świętemu. W intencji wynagrodzenia Niepokalanemu Sercu Maryi w dzisiejszym nabożeństwie będziemy rozważać różańcową tajemnicę zesłania Ducha Świętego. Będziemy z wiarą przyzywać Tego, który odnawia oblicze ziemi, aby przemienił również nasze serca. Bądź uwielbiony, Duchu Święty. Jesteś pośród nas z Ojcem i Synem, jesteś z Maryją, Matką Boga i naszą Matką. Jak dwa tysiące lat temu apostołowie potrzebowali obecności Maryi i „trwania na modlitwie” wspólnie z Nią, tak i my dzisiaj potrzebujemy Jej pośrednictwa, zrodzonego z pełni Twoich darów. Przez Nią prosimy Cię, Duchu Święty, abyśmy z wiarą oczekiwali na Twoje zstępowanie na Kościół i na nas. Niech Ona nas prowadzi i niech wspiera nas swoją modlitwą. Wpatrzeni w Jej Niepokalane Serce, rozważamy różańcową tajemnicę Pięćdziesiątnicy. Wsłuchujemy się w słowa, które nam przypominają o Twojej obecności i Twoim działaniu. Rozważamy je w ciszy i z wiarą wołamy: „Przyjdź, Duchu Święty”. Chwila ciszy Z Ewangelii według św. Jana: „Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, […] przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego!ˮ (J20, Z nauczania św. Jana Pawła II: „Gdy Jezus mówi: «Weźmijcie Ducha Świętego!», to znaczy: weźmijcie ode Mnie to Boże życie, to Boże synostwo, które Ja przyniosłem na świat i zaszczepiłem w dziejach człowieka. Ja sam, Przedwieczny Syn Boży, za sprawą Ducha Świętego stałem się Synem człowieczym z Dziewicy Maryi, i wy również mocą tego samego Ducha macie się stawać we Mnie i przeze Mnie przybranymi dziećmi Bożymi” (Św. Jan Paweł II, Filipiny, „«Weźmijcie Ducha Świętego!», to znaczy: Przejmijcie ode Mnie to dziedzictwo łaski i prawdy, które sprawia, że stajecie się jednym Ciałem duchowym i mistycznym ze Mną. «Weźmijcie Ducha Świętego!» znaczy również: stańcie się uczestnikami Królestwa Bożego, które Duch Święty zaszczepia w waszych sercach za sprawą cierpienia i ofiary Syna Bożego, ażeby Bóg mógł coraz bardziej stawać się wszystkim we wszystkich (por. 1 Kor 15, 28)” (Filipiny, „Opisując zadanie, jakie Duch ma pełnić w Kościele, Chrystus używa bardzo znamiennych słów: «On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem». […] Duch Święty jest więc obiecany Kościołowi i każdemu wiernemu jako wewnętrzny Nauczyciel, który we wnętrzu sumienia i serca sprawia, że rozumie się to, co się wprawdzie usłyszało, ale czego nie można było pojąć” (Św. Jan Paweł II, Catechesi tradendae, 72). „Owo tchnienie życia Bożego – Duch Święty, daje o sobie znać – w swej najprostszej i najpowszechniejszej zarazem postaci – w modlitwie. Piękna i zbawienna jest myśl, że gdziekolwiek ktoś modli się na świecie, tam jest Duch Święty, ożywcze tchnienie modlitwy. Piękna i zbawienna jest myśl, że jak szeroko rozprzestrzenia się modlitwa na całym okręgu ziemi, w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, tak rozległa jest obecność i działanie Ducha Świętego, który «tchnie» modlitwę w serce człowieka” (Św. Jan Paweł II, Dominum et Vivificantem, 65). „Elżbieta przy nawiedzeniu wykrzyknęła: «Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła» (Łk 1,45). Ewangelista pisze, iż «Duch Święty napełnił Elżbietę» (Łk 1,41), gdy odpowiadała na pozdrowienie Maryi. W Wieczerniku jerozolimskiej Pięćdziesiątnicy, «wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym» (Dz 2,4). I Ta, która «poczęła z Ducha Świętego» (por. Mt 1,18), również została na nowo Nim napełniona. Cała Jej droga wiary, miłości, doskonałego zjednoczenia z Chrystusem, od tej Pięćdziesiątnicy zespoliła się z drogą Kościoła” (Św. Jan Paweł II, Audiencja generalna, Wzywajmy w cichej modlitwie Ducha Świętego. Niech zstąpi na nas, tu obecnych. Niech napełnia cały Kościół. Niech odnawia oblicze ziemi. Źródło: Akt osobistego poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi O Serce Niepokalane! W zjednoczeniu z Sercem Jezusa, Twojego Najmilszego Syna, poświęcam i oddaję się Tobie całkowicie i bez zastrzeżeń, wołając: O Serce Maryi, cały należę do Ciebie i wszystko, co posiadam, jest Twoje. Twojemu Niepokalanemu Sercu poświęcam życie moje i całą działalność moją, zmysły i władze, dobra duchowe i doczesne, przyrodzone i nadprzyrodzone, zewnętrzne i wewnętrzne, przemijające i trwałe, moją przeszłość, teraźniejszość i przyszłość – bez zastrzeżeń – mój czas, życie, wieczność, niebo, serce moje, ciało, duszę, osobę i w ogóle całą moją istotę – wszystko! O Serce gorejące Bożą miłością, zdaję się zupełnie na Ciebie i powierzam się Tobie. Bądź moim światłem i siłą, moim oparciem i pomocą, odpoczynkiem i schronieniem, radością i życiem, moim orędownikiem i moim wszystkim po Najświętszym Sercu Jezusa, mojego Króla i Oblubieńca. Amen. Módlmy się z Maryją, która trwa w Wieczerniku z Apostołami i wyprasza nam dar Ducha Świętego. Modlitwa przed Różańcem Królowo Różańca Świętego. Oto klękamy do modlitwy, by w pierwszą sobotę odmówić różaniec, o który prosiłaś. Chcemy przez niego zadośćuczynić za grzechy swoje, naszych bliskich, naszej Ojczyzny i całego świata. Pragniemy modlić się szczególnie za tych, którzy najdalej odeszli od Boga i najbardziej potrzebują Jego miłosierdzia. Wspomóż nas, abyśmy pamiętali o tej intencji wyznaczonej przez Ciebie. Pomóż nam wynagradzać naszym różańcem cierpienia Twego Niepokalanego Serca i Najświętszego Serca Jezusowego.. Tajemnica pierwsza: Zmartwychwstanie Pana Jezusa Jezu, Ty powiedziałeś: «Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem» (J11,25). Tajemnica Twojego zmartwychwstania przywraca nam wiarę w to, że można żyć, kochać i powstawać. Nie dlatego, że my, ale dlatego, że Ty tego chcesz. Bądź uwielbiony, Panie nasz i Boże. Bądź uwielbione Niepokalane Serce Maryi. Tajemnica druga: Wniebowstąpienie Pana Jezusa Jezu, Ty powiedziałeś: «Ja jestem z Wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata» (Mt 28,20). Odchodząc pozostajesz z nami. Zamieszkujesz w naszych sercach. Bądź uwielbiony, Panie nasz i Boże. Bądź uwielbione Niepokalane Serce Maryi. Tajemnica trzecia: Zesłanie Ducha Świętego Jezu, Ty powiedziałeś: «Duch Święty wszystkiego was nauczy» (J 14, 26). Uczy nas wrażliwości na grzech, który rani. Uczy nas modlitwy, którą do Ciebie zanosimy. Bądź uwielbiony, Panie nasz i Boże. Bądź uwielbione Niepokalane Serce Maryi. Tajemnica czwarta: Wniebowzięcie NMP Jezu, Ty powiedziałeś: «Ojcze, chcę, aby także ci, których mi dałeś, byli ze mną gdzie Ja jestem» (J 17,24). Pierwszą, wobec której spełniłeś tę obietnicę, była Maryja. Wziąłeś Ją z ciałem i duszą do nieba. Bądź uwielbiony, Panie nasz i Boże. . Bądź uwielbione Niepokalane Serce Maryi. Tajemnica piąta: Ukoronowanie NMP Jezu, Ty powiedziałeś: «Wytrwajcie w miłości mojej!» (J15,9). Maryja wytrwała w niej najpiękniej z ludzi. Dlatego uczyniłeś ją Matką i Królową tych, których odkupiłeś na krzyżu. Bądź uwielbiony, Panie nasz i Boże. Bądź uwielbione Niepokalane Serce Maryi.

niepokalane serce maryi powierzam się tobie